Joint preserving surgery of the hip: Χειρουργικές επεμβάσεις διατήρησης της άρθρωσης του ισχίου

Η εκτεταμένη χρήση της ολικής αρθροπλαστικής ισχίου τις τελευταίες δεκαετίες  και η παρατήρηση των εντυπωσιακών της αποτελεσμάτων, όσο αφορά στην αντιμετώπιση του πόνου και της δυσκαμψίας, οδήγησε τους ορθοπαιδικούς χειρουργούς στην ολοένα και περισσότερη χρήση της, ενώ τους απομάκρυνε από παλαιότερες και περισσότερο κλασικές τεχνικές με τις οποίες γινόταν προσπάθεια να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα και, παράλληλα, να διατηρηθεί η άρθρωση του ισχίου.   Τα τελευταία χρόνια, όμως, έχει διαπιστωθεί ότι από τη στιγμή που ξεκινούν τα πρώτα συμπτώματα στο ισχίο έως ότου αντικατασταθεί από μία τεχνητή άρθρωση, δηλαδή την ολική αρθροπλαστική, υπάρχει μία πολύ μεγάλη απόσταση και πολλές παθολογικές βλάβες μπορούν να αντιμετωπιστούν με χειρουργικές τεχνικές διατήρησης της άρθρωσης.  Ειδικότερα, η εξέλιξη της αρθροσκόπησης ισχίου έδωσε μία νέα ώθηση στις τεχνικές αυτές, οι οποίες μπορούν κυρίως να χρησιμοποιηθούν σε νεότερους ασθενείς.  Σε άρθρo τους, οι Ελβετοί Leunig και Ganz, στο περιοδικό The Bone and Joint Journal, περιγράφουν τις χειρουργικές αυτές τεχνικές, οι οποίες αν και παραμελήθηκαν για ένα χρονικό διάστημα, έρχονται και πάλι στην επιφάνεια ως επιπλέον όπλα στη θεραπευτική φαρέτρα του ορθοπαιδικού χειρουργού.        

Για περισσότερες πληροφορίες για το άρθρο επισκεφτείτε το www.alexandrostzaveas.gr

Είναι ωφέλιμη η χειρουργική επιδιόρθωση του επιχειλίου χόνδρου κατά την αρθροσκόπηση σε ασθενείς ηλικίας μεγαλύτερης των πενήντα με χρόνιο πόνο στο ισχίο;

Ρήξη του επιχειλίου χόνδρου της κοτύλης.
Εικόνα από αρθροσκόπηση ισχίου.

Κατά την αρθροσκόπηση ισχίου σε ασθενείς ηλικίας μεγαλύτερης των πενήντα, ο χειρουργός, σε πολλές περιπτώσεις, αντιμετωπίζει το δίλημμα για το εάν αξίζει τον κόπο να πραγματοποιήσει μια χειρουργική επιδιόρθωση της ρήξης του επιχειλίου χόνδρου ή απλά να προχωρήσει στη μερική εκτομή του. Ειδικά σε ασθενείς με χρόνιο πόνο στο ισχίο, οι οποίοι δεν παρουσιάζουν ακτινολογικά ευρήματα οστεοαρθρίτιδας αλλά και διεγχειρητικά δεν παρουσιάζουν σοβαρές χόνδρινες βλάβες, το δίλημμα αυτό γίνεται ακόμα μεγαλύτερο. Στην  εργασία αυτή, οι συγγραφείς παρατήρησαν ότι ίσως τελικά αξίζει τον κόπο να προβεί κανείς στη χειρουργική επιδιόρθωση του επιχειλίου χόνδρου, καθώς τα μετεγχειρητικά αποτελέσματα έδειξαν μείωση των συμπτωμάτων στους ασθενείς αυτούς.

Για περισσότερα για το άρθρο αυτό, επισκεφθείτε τον ιστότοπο www.alexandrostzaveas.gr