Η οστεοαρθρίτιδα του ισχίου στην ινώδη δυσπλασία του εγγύς μηριαίου

Εικόνα ινώδους δυσπλασίας δεξιάς
ημιπυέλου με δευτεροπαθή καταστροφή
της άρθρωσης του ισχίου και κάταγμα
κοτύληςκατόπιν τραυματικής κάκωσης. 

Η παραμόρφωση του εγγύς μηριαίου στην ινώδη δυσπλασία οδηγεί σε παρέκκλιση του μηχανικού άξονα του ισχίου και αυτό μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη δευτεροπαθούς οστεοαρθρίτιδας.   Σε πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο The Bone and Joint Journal διερευνήθηκε η επίπτωση και οι προδιαθεσικοί παράγοντες για την ανάπτυξη οστεοαρθρίρτιδας σε ασθενείς με ινώδη δυσπλασία του εγγύς μηριαίου.

Ανασκοπήθηκαν τα ιστορικά 209 ασθενών από αρχεία ενός νοσοκομείου που αφορούσαν περιπτώσεις με ινώδη δυσπλασία του εγγύς μηριαίου, μελετώντας τους πιθανούς προδιαθεσικούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των δημογραφικών στοιχείων των ασθενών, τον βαθμό της παραμόρφωσης ραιβότητας των ισχίων,  την παρουσία περιαρθρικής νόσου, και της συνολικής επιβάρυνσης της σκελετικής αυτής νόσου.  Από τους 209 ασθενείς, οι 24 είχαν ακτινολογικά ευρήματα οστεοαρθρίτιδας στο σύστοιχο ισχίο.  Η επίπτωση ήταν σημαντικά υψηλότερη σε ασθενείς με πολυοστική ινώδη δυσπλασία σε σύγκριση με αυτούς με μονοοστική νόσο.  Σε μία ανάλυση μιας υπομονάδας των ασθενών με πολυοστική νόσο, ο βαθμός της παραμόρφωσης και της παρουσίας περιαρθρικής νόσου αποτελούσαν προδιαθεσιακούς παράγοντες για οστεοαρθρίτιδα. 

Τα στοιχεία της μελέτης αυτής προτείνουν ότι οι ασθενείς με πολυοστική μορφή ινώδους δυσπλασίας εμφανίζουν υψηλό κίνδυνο δευτεροπαθούς οστεοαρθρίτιδας των ισχίων.  Ο κίνδυνος αυτός είναι υψηλότερος σε ασθενείς με περιαρθρική νόσο και σε αυτούς με μία περισσότερο σοβαρή παραμόρφωση του εγγύς μηριαίου. 

Για περισσότερα επισκεφτείτε το www.alexandrostzaveas.gr

Η εκτίμηση των αποτελεσμάτων μετά από αρθροσκοπική εκτομή του επιχειλίου χόνδρου της κοτύλης – τι μπορεί να αναδείξει το IHOT-33;

Αρθροσκοπική εικόνα ρήξης επιχειλίου
χόνδρου κοτύλης δεξιά

Καθώς η πολυπλοκότητα των αρθροσκοπικών τεχνικών στο ισχίο συνεχίζει να αυξάνεται, η εκτίμηση της επιτυχίας των χειρουργικών αυτών επεμβάσεων είναι υψίστης σημασίας προκειμένου να καθοριστεί το σωστό θεραπευτικό πλαίσιο για τους ασθενείς.  Σε μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό The Journal of Hip Preserving Surgery, οι ερευνητές συγκρίνουν τις βαθμολογίες των αποτελεσμάτων της κλίμακας αξιολόγησης International  Hip Outcome Tool (IHOT-33) χρησιμοποιώντας μία ανάλυση με τέσσερις υποομάδες ερωτήσεων με την κλασική κλίμακα αξιολόγησης του ισχίου Modified Harris Hip Score  (MHHS) σε ασθενείς που υποβάλλονται σε αρθροσκόπηση ισχίου.

Εκτιμήθηκαν ασθενείς που είχαν υποβληθεί σε αρθροσκόπηση ισχίου προ ενός έως πέντε ετών, οι οποίοι εκτιμήθηκαν με τη χρήση τόσο της κλίμακας IHOT-33 όσο και MHHS στην πιο πρόσφατη επανεξέταση.  Μετρήθηκαν οι συνολικές βαθμολογίες για κάθε κλίμακα αξιολόγησης.  Συνολικά, 44 ασθενείς πληρούσαν τα κριτήρια ένταξης στη μελέτη με έναν μέσο χρόνο επανεξέτασης τους 24,8 μήνες. 

Οι συγκρίσεις μεταξύ της κλίμακας MHHS και της IHOT-33 ανέδειξαν μείωση στην αθλητική και κοινωνική δραστηριότητα αλλά καμία διαφορά στα συμπτώματα και στις δραστηριότητες της εργασίας.

Τα ευρήματα των συγγραφέων κατέδειξαν ότι οι βαθμολογίες της κλίμακας MHHS  μεγεθύνονται όταν συγκρίνονται με βαθμολογίες του IHOT-33 για ασθενείς με αρθροσκόπηση ισχίου.  Η ανάλυση των υποομάδων ερωτήσεων ανέδειξε ότι οι μειώσεις στις βαθμολογίες του IHOT-33 υπάρχουν στις αθλητικές δραστηριότητες, καθώς και στο κοινωνικό και το συναισθηματικό τμήμα αλλά και στο τμήμα lifestyle σε σύγκριση με το MHHS. Οι συγγραφείς της μελέτης προτείνουν ότι  η ανάλυση των υποομάδων του IHOT-33 θα μπορούσε να παράσχει μία περισσότερο λεπτομερή κατανόηση των λειτουργικών περιορισμών, οι οποίοι παρουσιάζονται  στους ασθενείς που υποβάλλονται σε αρθροσκόπηση ισχίου. 

Για περισσότερα επισκεφτείτε το www.alexandrostzaveas.gr