Οι μορφολογικές μεταβολές και τα αποτελέσματα μετά από αρθροσκοπική επιδιόρθωση του επιχειλίου χόνδρου της κοτύλης όπως αυτά εκτιμήθηκαν με τη χρήση μετεγχειρητικής αξονικής τομογραφίας με αρθρογραφία

Ο σκοπός της μελέτης αυτής που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Arthroscopy” ήταν η μελέτη των μικρότερου μεγέθους επιχειλίων χόνδρων μετά από επιδιόρθωση και σύγκριση της προεγχειρητικής και μετεγχειρητικής αξονικής τομογραφίας με αρθρογραφία και η εκτίμηση του συσχετισμού μεταξύ των ανατομικών μεταβολών και των κλινικών αποτελεσμάτων.  Ο σχεδιασμός και το πρωτόκολλο της αναδρομικής αυτής μελέτης εγκρίθηκε από την επιστημονική επιτροπή του νοσοκομείου.  Τα κριτήρια συμπερίληψης περιλάμβαναν ηλικίες μεγαλύτερης των 18 ετών και πόνο στο ισχίο που σχετιζόταν με μηχανικά συμπτώματα.  Εξαιρέθηκαν οι ασθενείς που παρουσίαζαν ιστορικό προηγούμενης χειρουργικής επέμβασης στο ισχίο, άσηπτης νέκρωσης της μηριαίας κεφαλής, ρευματολογικές διαταραχές και προχωρημένη οστεοαρθρίτιδα.  Όλες οι ρήξεις του επιχειλίου χόνδρου της κοτύλης με μηροκοτυλιαία πρόσκρουση αντιμετωπίστηκαν με αφαίρεση της βλάβης μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης και επιδιόρθωση της ρήξης του επιχειλίου χόνδρου με ειδικές αρθροσκοπικές άγκυρες.  Εκτιμήθηκαν τα κλινικά αποτελέσματα με τη χρήση της κλίμακας αξιολόγησης modified Harris Hip Score και οι μορφολογικές μεταβολές, καθώς και τα ακτινολογικά αποτελέσματα με τη χρήση αξονικής τομογραφίας με αρθρογραφία για ένα ελάχιστο χρονικό διάστημα δύο ετών.  Έγινε χρήση της δοκιμασίας “paired t test” προκειμένου να ανιχνευθούν μεταβολές στο ύψος του επιχειλίου χόνδρου, στο πλάτος και στο modified Harris Hip Score.

40 ρήξεις του επιχειλίου χόνδρου σε 40 ασθενείς με μέση ηλικία τα 32,1 έτη υπεβλήθησαν σε επιδιόρθωση με οστεοπλαστική του μηριαίου σε 20 ισχία και αφαίρεση της βλάβης τύπου pincer σε 17 ισχία, και σε κανέναν ασθενή δεν απαιτήθηκε συρραφή του θυλάκου μετά την θυλακοτομή.  Δεν ανιχνεύτηκε καμία διαρροή του σκιαστικού υγρού κατά την επαναληπτική αξονική τομογραφία με αρθρογραφία.  Δεν παρατηρήθηκαν επαναρήξεις του επιχειλίου χόνδρου της κοτύλης μετά από τη χειρουργική καθήλωση με τις άγκυρες στην εκτίμηση με μετεγχειρητική αξονική τομογραφία με αρθρογραφία.  Ωστόσο, το μέσο πλάτος και ύψος του επιχειλίου χόνδρου μεταβλήθηκε από 8,1mm σε 4,1mm αντίστοιχα, προεγχειρητικά σε 6,7mm και 4,4mm αντίστοιχα κατά τη μετεγχειρητική επανεκτίμηση (μείωση κατά 19% και 11% αντίστοιχα).  Επιπλέον, η μέση βαθμολογία του modified Harris Hip Score για τους 36 ασθενείς βελτιώθηκε από 61 ± 16 σε 90 ± 9,6.  Σε τέσσερα ισχία παρατηρήθηκε ατελής διόρθωση.

Οι συγγραφείς συμπέραναν ότι οι επιδιορθωμένοι επιχείλιοι χόνδροι της κοτύλης διατηρούνται καλά μετά από την θυλακοτομή, όπως αυτό φαίνεται στην αξονική τομογραφία με αρθρογραφία μετά από αρθροσκοπική επιδιόρθωση του επιχειλίου χόνδρου της κοτύλης.  Επίσης, το μειωμένο ύψος και πλάτος του επιχειλίου χόνδρου δεν επιδρά στα κλινικά αποτελέσματα.

Πηγή: “Arthroscopy”, Νοέμβριος 2016

Για περισσότερα επισκεφτείτε το www.alexandrostzaveas.gr 

Μία αναδρομική ανάλυση του συσχετισμού μεταξύ πόνου στο ισχίο, ευρήματα της φυσικής εξέτασης και της γωνίας α στη μαγνητική τομογραφία

Ο σκοπός στο άρθρο αυτό ήταν η διερεύνηση για το αν η γωνία α, ένα ακτινολογικό σημείο που χρησιμοποιείται για τη διάγνωση της μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης, συσχετίζεται με την παρουσία του πόνου στο ισχίο, την γωνία εσωτερικής στροφής και τα αποτελέσματα του σημείου πρόσκρουσης σε τέτοιους ασθενείς. 

Μελετήθηκαν αναδρομικά τα ιατρικά αρχεία 334 ασθενών με μία μέση ηλικία 33,8 έτη για την γωνία α, η οποία μετρήθηκε στη μαγνητική τομογραφία.  Επίσης, καταγράφηκαν ο πόνος στο ισχίο, η γωνία της εσωτερικής στροφής και το σημείο πρόσκρουσης.

Ο πόνος στο ισχίο αναφέρθηκε περισσότερο συχνά στη δεξιά πλευρά σε σχέση με την αριστερή.  Καμία διαφορά δεν παρατηρήθηκε μεταξύ της δεξιάς και της αριστερής πλευράς σχετικά με τις γωνίες α, την εσωτερική στροφή ή την θετικότητα στο σημείο πρόσκρουσης.  Οι γωνίες της εσωτερικής στροφής ήταν σημαντικά υψηλότερες σε περιπτώσεις χωρίς πόνο στο ισχίο και σε ασθενείς με αρνητικό αποτέλεσμα του σημείου πρόσκρουσης.  Η γωνία εσωτερικής στροφής συσχετίστηκε θετικά με την ηλικία και αρνητικά με τη γωνία α.  Η γωνία α αυξήθηκε σε περιπτώσεις στις οποίες αναφερόταν ο πόνος, σε αυτούς με μία εσωτερική στροφή < 20°, ή σε περιπτώσεις με θετικό σημείο πρόσκρουσης.  Ο πόνος ήταν περισσότερο κοινός, η γωνία εσωτερικής στροφής περισσότερο υψηλή και η θετικότητα για το σημείο πρόσκρουσης περισσότερο συχνή όταν η γωνία α ήταν < 55°.  Ασθενείς με πόνο στο ισχίο ή θετικό σημείο πρόσκρουσης ή γωνία εσωτερικής στροφής < 20° είχαν αυξημένη γωνία α.

Οι συγγραφείς συμπέραναν ότι ο πόνος, τα αποτελέσματα του σημείου πρόσκρουσης, και η γωνία της εσωτερικής στροφής φαίνεται να σχετίζονται με τη γωνία α του ισχίου, όπως αυτό μετράται στη μαγνητική τομογραφία σε ασθενείς με μηροκοτυλιαία πρόσκρουση.

Πηγή: “Journal of Orthopaedics Surgery Research”, Νοέμβριος 2016

Για περισσότερα επισκεφτείτε το www.alexandrostzaveas.gr

Αρθροσκοπική χειρουργική του ισχίου: η συχνότητα των μετεγχειρητικών μαγνητοτομογραφικών αρθρογραφικών ευρημάτων σε ασυμπτωματικούς και συμπτωματικούς ασθενείς

Ο σκοπός της μελέτης αυτής ήταν ο καθορισμός και η σύγκριση της συχνότητας των απεικονιστικών ανωμαλιών σε ασυμπτωματικούς και συμπτωματικούς ασθενείς μετά από αρθροσκοπική χειρουργική του ισχίου.

Η μελέτη αυτή εγκρίθηκε από την επιστημονική επιτροπή του ιδρύματος.  34 ασθενείς (17 ασυμπτωματικοί και 17 συμπτωματικοί) υπεβλήθησαν σε μαγνητική αρθρογραφία 1,5 Tesla του ισχίου ένα χρόνο μετά την αρθροσκοπική θεραπεία της μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης.  Δύο παρατηρητές ανέλυσαν ανεξάρτητα τα μαγνητοτομογραφικά αρθρογραφικά ευρήματα για την παρουσία των ανώμαλων απεικονιστικών ευρημάτων συμπεριλαμβανομένων των συμφύσεων του θυλάκου στον μηριαίο αυχένα και της εξάλειψης της παραεπιχείλιας αύλακας, των ελλειμμάτων του επιχειλίου χόνδρου, και των ελλειμμάτων του θυλάκου του ισχίου σε αρκετές ανατομικές θέσεις (από πρόσθια έως οπίσθια).  Τα μετεγχειρητικά ευρήματα συγκρίθηκαν με διάφορα στατιστικά μοντέλα.  Οι συμφύσεις του θυλάκου στον πρόσθιο αυχένα ήταν παρούσες στους 12 από τους 34 ασθενείς (35%), και δεν υπήρχε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων παρατηρητών.  Η παραεπιχείλια αύλακα είχε εξαλειφθεί σε τουλάχιστον μία ανατομική θέση στο 94% και στο 100% των ασθενών ανάλογα με τον παρατηρητή.  Υπολειπόμενες ρήξεις του επιχειλίου χόνδρου της κοτύλης ανιχνεύτηκαν στο 35% των ασυμπτωματικών ασθενών και στο 41% των συμπτωματικών.  Τα ελλείμματα του θυλάκου του ισχίου ήταν περισσότερο κοινά στους ασυμπτωματικούς ασθενείς παρά στους συμπτωματικούς. 

Οι συγγραφείς συμπέραναν ότι η εξάλειψη της παραεπιχείλια αύλακας ήταν το πιο συχνό εύρημα μετά από αρθροσκοπική χειρουργική του ισχίου τόσο σε ασυμπτωματικούς όσο και σε συμπτωματικούς ασθενείς και ότι οι συμφύσεις του θυλάκου στον πρόσθιο μηριαίο αυχένα ήταν παρούσες στο 35% των ασθενών και στις δύο ομάδες.

Πηγή: “Radiology”, Δεκέμβριος 2016

Για περισσότερα επισκεφτείτε το www.alexandrostzaveas.gr