Η αρθροσκόπηση στην οστεοαρθρίτιδα ισχίου

Η χρησιμότητα της αρθροσκόπησης στην οστεοαρθρίτιδα του ισχίου αποτελεί ένα αμφιλεγόμενο θέμα παγκοσμίως.  Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η ριζική και οριστική θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας ισχίου είναι η ολική αρθροπλαστική, δηλαδή η ολική αντικατάσταση της άρθρωσης με μοσχεύματα, δηλαδή η δημιουργία μίας νέας άρθρωσης.  Ωστόσο, η μοντέρνα τάση για την αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας αλλά και γενικότερα των παθήσεων του ισχίου συνίσταται στην προσπάθεια διατήρησης-διάσωσης της φυσιολογικής άρθρωσης για όσο δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.  Είναι δηλαδή η προσπάθεια να διατηρηθεί η άρθρωση του ισχίου με τη βοήθεια φαρμακευτικών σκευασμάτων ή χειρουργικών τεχνικών, ώστε η λύση της αρθροπλαστικής του ισχίου και της ολικής αντικατάστασής του να εφαρμόζεται ως η έσχατη λύση στο πρόβλημα και δυστυχώς, από την πρώτη εμφάνιση των συμπτωμάτων της οστεοαρθρίτιδας του ισχίου έως την αντικατάσταση της άρθρωσης με μοσχεύματα, υπάρχει μία μεγάλη χρονική απόσταση και αυτό το κενό έρχεται σε πολλές περιπτώσεις να καλύψει η τεχνική της αρθροσκόπησης ισχίου.

Εντούτοις, δεν είναι διευκρινισμένο εάν η αρθροσκόπηση ισχίου μπορεί να προκαλέσει ανακούφιση των συμπτωμάτων σε όλους τους ασθενείς και σε όλα τα στάδια της νόσου.  Το ερώτημα αυτό προσπαθεί να απαντήσει μία πρόσφατα δημοσιευμένη μελέτη στο περιοδικό Hip International.  Οι ερευνητές διεξήγαν μία συστηματική ανασκόπηση της τρέχουσας βιβλιογραφίας σε μία προσπάθεια να διαλευκανθεί η αποτελεσματικότητα της αρθροσκόπησης ισχίου στην οστεοαρθρίτιδα.

Οι ερευνητές διεξήγαν μία εκτενή μελέτη στις βάσεις δεδομένων Pub Med, Cochrane και LILACH σε μελέτες που δημοσιεύθηκαν από το 1990 έως το 2013.  Χρησιμοποίησαν συγκεκριμένη μεθοδολογία για την αξιολόγηση των εργασιών αυτών.  Συμπεριλήφθηκαν 11 μελέτες σε αυτή την ανασκόπηση και οι περισσότερες ανέφεραν βελτίωση της κλινικής κατάστασης των ασθενών.  Το συνολικό ποσοστό των ασθενών που κατέληξαν τελικά σε ολική αρθροπλαστική ισχίου είχε εύρος από 9,5% έως 50%, ενώ ο μέσος χρόνος μεταξύ της αρθροσκόπησης και της ολικής αρθροπλαστικής ισχίου ήταν 13,5 μήνες.

Οι συγγραφείς συμπέραναν ότι η ποιότητα των μελετών ήταν χαμηλή και διαπίστωσαν ότι ήταν αδύνατο να εντοπίσουν πειστικά τεκμήρια για τις ενδείξεις της αρθροσκόπησης ισχίου στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας.  Ωστόσο, στα συμπεράσματά τους αναφέρουν ότι εντόπισαν αρκετά στοιχεία για βελτίωση της μετεγχειρητικής κατάστασης σχετικά με τον πόνο και τη λειτουργικότητα στην άμεση μετεγχειρητική περίοδο.  Αντίθετα, παρατήρησαν ότι τα αποτελέσματα ήταν χειρότερα όσο αυξανόταν η σοβαρότητα της οστεοαρθρίτιδας. 

Για περισσότερα επισκεφτείτε το www.alexandrostzaveas.gr