Η οστεοπλαστική στη μηροκοτυλιαία πρόσκρουση

Το σύνδρομο μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης είναι πλέον μία αναγνωρισμένη παθολογική οντότητα, η οποία θεωρείται και ένα από τα συχνότερα αίτια χρόνιου πόνου στο ισχίο και που μπορεί να αντιμετωπιστεί με αρθροσκόπηση.  Κατά την αρθροσκοπική θεραπεία της μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης γίνεται προσπάθεια να τροποποιηθεί η ανατομική του μηριαίου στην περιοχή του αυχένα και συγκεκριμένα στην πρόσθια έξω περιοχή.  Κατά τη τεχνική αυτή, ουσιαστικά αφαιρείται μία ποσότητα οστού από την περιοχή.  Θεωρητικά, η τεχνική αυτή προκαλεί μία εξασθένηση της αυχενομηριαίας περιοχής, καθώς μειώνεται ο όγκος και η επιφάνεια του οστού που υποβάλλεται σε φόρτιση.  Έτσι λοιπόν, ένα από τα ερωτήματα που δεν έχουν απαντηθεί ακόμα στη βιβλιογραφία είναι το ποσό της οστικής μάζας που μπορεί ένας χειρουργός να αφαιρέσει αρθροσκοπικά.

Σε πρόσφατα δημοσιευμένη μελέτη στο περιοδικό Arthroscopy δημοσιεύθηκε μία πειραματική μελέτη, κατά την οποία χρησιμοποιήθηκαν 28 μοντέλα οστών μηριαίου, τα οποία διαιρέθηκαν σε τέσσερις ομάδες.  Η πρώτη αποτελούσε την ομάδα ελέγχου, στη δεύτερη έγινε αφαίρεση του 10%  της αυχενομηριαίας περιοχής, στη τρίτη το 20% και στη τέταρτη το 30%.  Στη συνέχεια, εφαρμόστηκε μία αξονική φόρτιση στα οστά του μηριαίου και εκτιμήθηκαν διάφορες εμβιομηχανικές παράμετροι. 

Οι ερευνητές συμπέραναν ότι η αφαίρεση οποιασδήποτε ποσότητας οστικής ουσίας από το πρόσθιο έξω τεταρτημόριο της αυχενομηριαίας περιοχής κατά τη θεραπεία της μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης μειώνει σημαντικά την ικανότητα του εγγύς μηριαίου να επιδέχεται φόρτιση.  Οι ασθενείς που υποβάλλονται σε αρθροσκοπική θεραπεία της μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης θα πρέπει να ενημερώνονται για τη τροποποίηση της μετεγχειρητικής σωματικής τους δραστηριότητας, ώστε να ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος ενός δυνητικού κατάγματος στην περίοδο μετασχηματισμού του οστού. 

Για περισσότερα επισκεφτείτε το www.alexandrostzaveas.gr