Η μικροαστάθεια (microinstability) του ισχίου: μία ανασκόπηση

Με την ανάπτυξη των συντηρητικών τεχνικών της χειρουργικής του ισχίου έχουν ταυτοποιηθεί νέες οντότητες, όπως η μικροαστάθεια.  Η μικροαστάθεια είναι μία επώδυνη υπέρ του φυσιολογικού κινητικότητα του ισχίου.  Προκαλείται από τον συσχετισμό αρχιτεκτονικών και λειτουργικών ανωμαλιών που προκαλούν βλάβη στην σταθερότητα του ισχίου.  Οι παράγοντες αυτοί κινδύνου σχετίζονται με την οστική αρχιτεκτονική του ισχίου, αλλά και τα περιαρθρικά μαλακά μόρια.  Οι οστικές ανωμαλίες ταυτοποιούνται στις παραμέτρους εκτίμησης του ισχίου.  Τα μαλακά μόρια έχουν έναν ρόλο - κλειδί στην στατική και δυναμική σταθερότητα του ισχίου: ο αρθρικός θύλακος, ο επιχείλιος χόνδρος, ο στρογγύλος σύνδεσμος και οι γειτονικές μυοτενοντώδεις δομές επηρεάζουν την συναρμογή της άρθρωσης.  Σε περιπτώσεις αποτυχίας, ενδείκνυται η αρθροσκοπική χειρουργική για τη μηροκοτυλιαία πρόσκρουση και την πτύχωση του θυλάκου, οι οποίες βρίσκονται υπό εκτίμηση.  Η περικοτυλιαία οστεοτομία ή η κοτυλοπλαστική (shelf acetabuloplasty) μπορεί να ενδείκνυνται ανάλογα με τη σοβαρότητα της ανωμαλίας στην οστική υποδομή της άρθρωσης.  Η μικροαστάθεια είναι μία πολυπαραγοντική οντότητα.  Οι βλάβες που επάγονται από την μικροαστάθεια μπορεί με τη σειρά τους να αποτελέσουν παράγοντες κινδύνου για επιδείνωση.  Έτσι, η διάγνωση και οι ενδείξεις είναι δύσκολες να καθοριστούν.  Μόνο η πλήρης κλινική εκτίμηση και η εξαντλητική απεικονιστική εξέταση επιτρέπουν την ταυτοποίηση της μικροαστάθειας και των συνοδών βλαβών.

Πηγή: “Orthopaedic Traumatology and Surgical Research”, Οκτώβριος 2016

Για περισσότερα επισκεφτείτε το www.alexandrostzaveas.gr