Η μεμονωμένη κοτυλοπλαστική και διόρθωση του επιχειλίου χόνδρου για την μεικτού τύπου μηροκοτυλιαία πρόσκρουση: κάνουμε πάρα πολλά;

Ο σκοπός της μελέτης αυτής ήταν η εκτίμηση των αποτελεσμάτων ασθενών μετά από μεμονωμένη οστεοπλαστική της κοτύλης και επιδιόρθωση του επιχειλίου χόνδρου για τη θεραπεία ασθενών με μεικτού τύπου μηροκοτυλιαία πρόσκρουση. 

Η μελέτη αφορούσε 86 ασθενείς και ήταν αναδρομική.  Το υλικό αποτελούνταν από 106 ισχία με μέση ηλικία των ασθενών 38,1 έτη και μεικτού τύπου μηροκοτυλιαία πρόσκρουση.  Οι ασθενείς υπεβλήθησαν σε μεμονωμένη οστεοπλαστική της κοτύλης και επιδιόρθωση του επιχειλίου χόνδρου.  Καταγράφηκαν η προεγχειρητική γωνία α, ο βαθμός των ακτινολογικών εκφυλιστικών βλαβών και η παρουσία του σημείου crossover.  Τα κλινικά αποτελέσματα εκτιμήθηκαν με τις κλίμακες αξιολόγησης του ισχίου modified Harris Hip Score (mHHS), International Hip Outcome Tool-12 (iHOT-12), Hip Outcome Score Sport-Specific Subscale (HOS-SSS) και patient satisfaction score για ένα ελάχιστο χρονικό διάστημα δύο ετών.

Οι κλινικές επανεξετάσεις έγιναν σε ένα μέσο χρονικό διάστημα 37,2 μηνών.  Οι ασθενείς με ευρήματα βαθμού 0 και 1 κατά Tönnis είχαν σημαντικά υψηλότερες βαθμολογίες στις κλίμακες αξιολόγησης σε σχέση με αυτούς με βλάβες βαθμού 2 κατά Tönnis.  Ωστόσο, οι βαθμολογίες ικανοποίησης των ασθενών δεν είχαν διαφορά.  Δεν παρατηρήθηκαν διαφορές μεταξύ μονόπλευρης και αμφοτερόπλευρης παθολογίας στα ισχία.  Επίσης, η ηλικία των ασθενών αλλά και οι προεγχειρητικές γωνίες α δεν συσχετίστηκαν με το αποτέλεσμα.  Δεν υπήρξαν περιπτώσεις επαναληπτικής χειρουργικής επέμβασης ή μετάβασης σε αρθροπλαστική.

Οι συγγραφείς συμπέραναν ότι η μεμονωμένη αποσυμπίεση της κοτύλης μπορεί επαρκώς να διορθώσει την υποκείμενη πρόσκρουση σε μεικτού τύπου μηροκοτυλιαία πρόσκρουση αποφεύγοντας έτσι τους κινδύνους που σχετίζονται με την αποσυμπίεση στην πλευρά του μηριαίου.  Αναφέρθηκαν καλά έως άριστα αποτελέσματα, ενώ οι βαθμολογίες ικανοποίησης των ασθενών ήταν σημαντικά υψηλότερες σε αυτούς με ελάχιστες αρθριτικές βλάβες.  Η ηλικία του ασθενή και η προεγχειρητική γωνία α είχαν πολύ μικρή επίδραση στο μετεγχειρητικό αποτέλεσμα.

Πηγή: “Arthroscopy”, Ιανουάριος 2017

Για περισσότερα επισκεφτείτε το www.alexandrostzaveas.gr

Κλινικά αποτελέσματα της αρθροσκοπικής χειρουργικής σε ασθενείς ηλικίας μεγαλύτερης των 50 ετών - ποια είναι η βιωσιμότητα που υπάρχει ως μία χειρουργική επέμβαση διάσωσης της άρθρωσης;

Ο σκοπός της μελέτης αυτής ήταν να ταυτοποιηθεί εάν η αρθροσκόπηση ισχίου είναι μία κατάλληλη επιλογή για την θεραπεία του πόνου στο ισχίο σε ηλικιωμένους ασθενείς και να διερευνηθούν τα κλινικά αποτελέσματα από την αρθροσκόπηση ισχίου λόγω ρήξης του επιχειλίου χόνδρου ή/και οστεοαρθρίτιδας σε ασθενείς ηλικίας μεγαλύτερης των 50 ετών.

Μεταξύ Αυγούστου 2009 και Μαΐου 2014 μελετήθηκε μία σειρά 23 ασθενών (6 άντρες και 17 γυναίκες) με μέση ηλικία τα 59 έτη, οι οποίοι υπεβλήθησαν σε αρθροσκόπηση ισχίου.  Εξετάστηκαν αναδρομικά οι φάκελοι των ασθενών, οι ακτινογραφίες, τα αποτελέσματα των ερωτηματολογίων και ο μέσος χρόνος παρακολούθησης ήταν 28 μήνες.

Η μέση βαθμολογία της κλίμακας Japan Orthopedic Association hip score μετά από τη χειρουργική επέμβαση βελτιώθηκε σε στατιστικά σημαντικό βαθμό.  Οκτώ ασθενείς είχαν πρόοδο της οστεοαρθρίτιδας, η οποία διαγνώστηκε με ακτινογραφία και ένας υπεβλήθη σε ολική αρθροπλαστική ισχίου 13 μήνες μετά την αρθροσκόπηση.  Οι ασθενείς στους οποίους παρατηρήθηκε πρόοδος της οστεοαρθρίτιδας είχαν ακτινολογική οστεοαρθρίτιδα προεγχειρητικά και βλάβη του χόνδρου της κοτύλης ως αρθροσκοπικό εύρημα.

Η αρθροσκόπηση ισχίου που πραγματοποιήθηκε σε επιλεγμένους ασθενείς ηλικίας μεγαλύτερης των 50 ετών μπορεί να είναι επωφελής όταν η οστεοαρθρίτιδα ταξινομείται ως βαθμού 0 κατά Tönnis ή έως βαθμού 2 κατά Outerbridge ως αρθροσκοπικό εύρημα.

Πηγή: “Journal of Orthopaedic Surgery and Research”, Ιανουάριος 2017

Για περισσότερα επισκεφτείτε το www.alexandrostzaveas.gr

Η φόρτιση της άρθρωσης στο οβελιαίο επίπεδο κατά τη διάρκεια της βάδισης σχετίζεται με τις ανωμαλίες της άρθρωσης του ισχίου σε ασθενείς με μηροκοτυλιαία πρόσκρουση

Η μηροκοτυλιαία πρόσκρουση είναι μία μορφολογική ανωμαλία της άρθρωσης του ισχίου που έχει ως αποτέλεσμα την εξασθένηση της λειτουργικότητας κατά τη διάρκεια πολλών δραστηριοτήτων της καθημερινότητας, όπως η βάδιση.  Ο σκοπός της ενδιαφέρουσας αυτής μελέτης ήταν να καθορίσει εάν οι φορτίσεις των αρθρώσεων στο κάτω άκρο διαφέρει σε ασθενείς με μηροκοτυλιαία πρόσκρουση και σε μία ομάδα έλεγχου, και να καθοριστεί εάν αυτοί οι μεταβαλλόμενοι εμβιομηχανικοί παράμετροι σχετίζονται με τις ενδαρθρικές ανωμαλίες.  Έγινε η υπόθεση ότι οι ασθενείς με μηροκοτυλιαία πρόσκρουση θα παρουσιάζουν μεταβολή της φόρτισης της άρθρωσης του κάτω άκρου κατά τη διάρκεια της βάδισης σε σύγκριση με υγιή άτομα, και ότι οι μεταβολές αυτές θα σχετίζονται με τις ενδαρθρικές βλάβες.

Η κινητική των κάτω άκρων εκτιμήθηκε κατά τη διάρκεια της βάδισης σε 15 ασθενείς με μηροκοτυλιαία πρόσκρουση προεγχειρητικά και 34 υγιή άτομα.  Όλοι οι συμμετέχοντες υπέστησαν μονόπλευρη μαγνητική τομογραφία ισχίου προκειμένου να εκτιμηθούν οι ανωμαλίες στην άρθρωση.  Η εκτίμηση αυτή έγινε με τη χρήση ενός συστήματος βαθμολόγησης.  Τα αυτο-αναφερόμενα αποτελέσματα του πόνου και της λειτουργικότητας αποκτήθηκαν με τη χρήση κλιμάκων αξιολόγησης του ισχίου, Hip disability and Osteoarthritis Outcome Score, και η σωματική απόδοση μετρήθηκε με το 6-minute walk test.  Οι διαφορές των ομάδων εκτιμήθηκαν με τη χρήση της ανεξάρτητης στατιστικής δοκιμασίας independent t test και ανάλυση της διασποράς. 

Οι συγγραφείς συμπέραναν ότι οι ασθενείς με μηροκοτυλιαία πρόσκρουση παρουσιάζουν μεταβαλλόμενα πρότυπα φόρτισης του ισχίου και της ποδοκνημικής κατά τη διάρκεια της βάδισης.  Τα στοιχεία προτείνουν ότι οι ασθενείς με μηροκοτυλιαία πρόσκρουση παρουσιάζουν τόσο τοπικές όσο και απομακρυσμένες μεταβολές στη λειτουργία των αρθρώσεων κατά τη διάρκεια της βάδισης και ότι η φόρτιση της άρθρωσης του ισχίου σχετίζεται άμεσα με τις ανωμαλίες της άρθρωσης.  Υποστηρίζουν δε ότι η κλινική σημασία της μελέτης έγκειται στο ότι τα αποτελέσματά της προτείνουν πως η κάμψη του ισχίου αποτελεί μία σημαντική εμβιομηχανική παράμετρο για την κατανόηση της μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης, καθώς η κάμψη του ισχίου κατά τη διάρκεια της βάδισης φαίνεται να σχετίζεται άμεσα με τις ανωμαλίες της άρθρωσης όπως αυτές φαίνονται στη μαγνητική τομογραφία.

Πηγή: “ American Journal of Sports Medicine”, Δεκέμβριος 2016

Για περισσότερα επισκεφτείτε το www.alexandrostzaveas.gr