Η αρθροσκοπική θεραπεία των ρήξεων του επιχειλίου χόνδρου της κοτύλης στους εφήβους: τα πρότυπα της κλινικής εμφάνισης, οι ενδαρθρικές διαταραχές, οι ακτινολογικοί συσχετισμοί και τα αποτελέσματα ελάχιστης παρακολούθησης δύο ετών

Ο σκοπός της μελέτης αυτής ήταν η παρουσίαση των προτύπων των κλινικών χαρακτηριστικών, των ενδαρθρικών διαταραχών, των ακτινολογικών συσχετισμών και τα αποτελέσματα μετά από αρθροσκόπηση ισχίου με ελάχιστη παρακολούθηση δύο ετών σε ασθενείς 18 ετών ή νεότερους.

Η μελέτη αυτή ήταν μία αναδρομική σειρά περιπτώσεων ασθενών 18 ετών ή νεότερων που υπεβλήθησαν σε αρθροσκόπηση ισχίου λόγω ρήξης του επιχειλίου χόνδρου και όπου η συντηρητική αντιμετώπιση είχε αποτύχει.  Τα κριτήρια αποκλεισμού από τη μελέτη ήταν παλαιότερες καταστάσεις του ισχίου ή παλαιότερες χειρουργικές επεμβάσεις.  Καταγράφηκαν τα δημογραφικά στοιχεία των ασθενών, τα στοιχεία της κλινικής και απεικονιστικής εξέτασης και τα διεγχειρητικά ευρήματα, ενώ το αποτέλεσμα αξιολογήθηκε με αναφερόμενες από τους ασθενείς κλίμακες αξιολόγησης.

102 ασθενείς ικανοποιούσαν τα κριτήρια συμπερίληψης, από τους οποίους οι 90 είχαν ελάχιστη παρακολούθηση δύο ετών.  Δεν υπήρχε διακριτό πρότυπο στην ομάδα μεταξύ των φίλων σχετικά με τους ακτινολογικούς δείκτες της επικάλυψης της κοτύλης, το βάθος ή την απόκλιση, καθώς επίσης και το μέγεθος της βλάβης μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης τύπου cam. Η μέση πρόσθια απόκλιση στις γυναίκες ήταν 15,7°, ενώ στους άντρες 11,3°.  Οι γυναίκες είχαν σημαντικά μικρότερες ρήξεις του επιχειλίου χόνδρου.  Σε αυτές ήταν περισσότερο πιθανό να απαιτηθεί ρίκνωση του θυλάκου (capsular plication) και επιμήκυνση του τένοντα του λαγονοψοίτη.  Υπήρχε σημαντική βελτίωση σε όλες τις κλίμακες αξιολόγησης τόσο στους άντρες όσο και στις γυναίκες, αλλά οι γυναίκες είχαν μικρότερη προεγχειρητική και μετεγχειρητική βαθμολογία.

Οι συγγραφείς συμπέραναν ότι η αρθροσκόπηση ισχίου σχετίζεται με βελτιωμένα αποτελέσματα σχετικά με τη λειτουργικότητα και τον πόνο και με υψηλές βαθμολογίες ικανοποίησης από τους ασθενείς σε ελάχιστη παρακολούθηση δύο ετών στους εφήβους.  Το πρότυπο της ρήξης του επιχειλίου χόνδρου είναι διαφορετικό στους άνδρες σε σχέση με τις γυναίκες και υποδεικνύει την αρθροσκοπική προσέγγιση.  Σχετικά με τις γυναίκες, είναι πιθανότερο σε αυτές να απαιτηθεί ρίκνωση του θυλάκου και απελευθέρωση του τένοντα του λαγονοψοίτη προκειμένου να αντιμετωπιστούν η χαλαρότητα των μαλακών μορίων και η πρόσκρουση.

Πηγή: “Arthroscopy”, Απρίλιος 2017

Για περισσότερα επισκεφτείτε το www.alexandrostzaveas.gr

Τα λειτουργικά αποτελέσματα και η υποτροπή της μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης τύπου cam μετά από αρθροσκοπική θεραπεία της μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης στους εφήβους

Ο σκοπός της μελέτης ήταν η σύγκριση των λειτουργικών αποτελεσμάτων μετά από αρθροσκοπική θεραπεία της μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης σε εφήβους και μη εφήβους ασθενείς και η αναφορά του ποσοστού υποτροπής της βλάβης cam μέσα σε δύο χρόνια μετά από οστεοπλαστική του μηριαίου σε ένα περιορισμένο δείγμα του εφηβικού πληθυσμού.

Από το 2010 έως το 2014 ασθενείς νεότεροι των 18 ετών με συμπτωματική μηροκοτυλιαία πρόσκρουση (γωνία α > 50°) που υπεβλήθησαν σε αρθροσκόπηση ισχίου και με ελάχιστη παρακολούθηση δύο ετών ή επανεγχείρηση ταυτοποιήθηκαν.  Ταυτοποιήθηκε, επίσης, μία ομάδα μη εφήβων ασθενών με ταυτόσημα κριτήρια συμπερίληψης, αλλά με ηλικία > 18 ετών, και χρησιμοποιήθηκε για σύγκριση.  Επιπλέον, μία ξεχωριστή ομάδα εφήβων ασθενών με δύο χρόνια μετεγχειρητικών ακτινογραφιών ανασκοπήθηκε για τυχόν υποτροπή της βλάβης μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης τύπου cam.  Αξιολογήθηκαν τα δημογραφικά στοιχεία, τα στοιχεία από τα πρακτικά των χειρουργικών επεμβάσεων, τα ακτινολογικά και κλινικά αποτελέσματα και οι κλίμακες αξιολόγησης.

Ταυτοποιήθηκαν 34 έφηβοι ασθενείς με μέση ηλικία 16 ετών.  Η μέση περίοδος παρακολούθησης ήταν 36 μήνες και 29,9 μήνες χωρίς και με την ανάγκη επανεγχείρησης αντίστοιχα.   Μία ομάδα ελέγχου 296 μη εφήβων ασθενών με μέση ηλικία 31 ετών ταυτοποιήθηκε ως μη εφηβική ομάδα.  Η μέση περίοδος παρακολούθησης ήταν 34,1 μήνες και 15,1 μήνες χωρίς και με επανεγχείρηση, αντίστοιχα.  Παρατηρήθηκε σημαντική βελτίωση στους εφήβους όσον αφορά τις μεταβολές των κλιμάκων αξιολόγησης του ισχίου.  Δεν υπήρχε στοιχείο για στατιστική διαφορά κατά την παρακολούθηση μεταξύ των ομάδων.  Επαναληπτική εγχείρηση απαιτήθηκε σε δύο εφήβους ασθενείς.  Ακτινογραφίες τουλάχιστον δύο ετών ήταν διαθέσιμες για ανασκόπηση για τους 24 εφήβους ασθενείς.  Δεν υπήρχαν περιπτώσεις υποτροπής της βλάβης cam.

Οι συγγραφείς συμπέραναν ότι η σημαντική βελτίωση στα κλινικά αποτελέσματα μπορεί να προβλεφθεί μετά από αρθροσκοπική θεραπεία της μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης σε εφήβους.  Φάνηκε ότι σε ένα περιορισμένο δείγμα εφηβικού πληθυσμού ο κίνδυνος της υποτροπής της βλάβης cam φαίνεται να είναι μικρός.  Ωστόσο, χρειάζεται περισσότερη παρακολούθηση προκειμένου να επιβεβαιωθούν αυτά τα αποτελέσματα.

Πηγή: “Arthroscopy” Απρίλιος 2017

Για περισσότερα επισκεφτείτε το www.alexandrostzaveas.gr

Η ενδοσκοπική αφαίρεση του τροχαντηρικού θυλάκου και η επιμήκυνση της λαγονοκνημιαίας ταινίας για εμμένουσα τροχαντηρίτιδα

Ο πλάγιος πόνος του ισχίου που σχετίζεται με τροχαντηρίτιδα αποτελεί μία συνηθισμένη ορθοπαιδική κατάσταση και μπορεί να προκαλέσει ανικανότητα τόσο σε χρόνια όσο και σε υποξείδια βάση.  Η συντηρητική θεραπεία είναι η κύρια αρχική θεραπεία και συχνά προκαλεί ύφεση των συμπτωμάτων και βελτιώνει την κατάσταση του ασθενή.  Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει την ανάπαυση, την τροποποίηση των δραστηριοτήτων, τη φυσιοθεραπεία, την αγωγή με αντιφλεγμονώδη φάρμακα ή τις εγχύσεις με κορτικοστεροειδή. Ωστόσο, υπάρχει μία υποομάδα ασθενών στους οποίους τα συμπτώματα επιμένουν παρά τις συνεχείς συντηρητικές θεραπευτικές παρεμβάσεις. Για τους ασθενείς αυτούς η αφαίρεση του θύλακα του τροχαντήρα αποτελεί μία χειρουργική επιλογή για να θεραπευτεί η εμμένουσα παθολογία.  Η βιβλιογραφία έχει δείξει ότι τόσο οι ανοιχτές όσο και οι αρθροσκοπικές τεχνικές μπορούν να χρησιμοποιηθούν προκειμένου να θεραπεύσουν τον φλεγμονώδη θύλακο και έχουν καλά αποτελέσματα για τους ασθενείς.  Εντούτοις, οι πρόσφατες εξελίξεις στην αρθροσκόπηση του ισχίου έχουν επιτρέψει την βελτίωση των καταστάσεων αυτών με ελάχιστα παρεμβατικές τεχνικές τόσο για την ενδοθυλακική όσο και την εξωθυλακική παθολογία του ισχίου, συμπεριλαμβανομένης και της τροχαντηρίτιδας. Ο σκοπός της εργασίας αυτής είναι να περιγράψει την τεχνική μιας ελάχιστα παρεμβατικής αρθροσκοπικής αφαίρεσης του θυλάκου του τροχαντήρα.

Πηγή: “Arthroscopic Techniques”, Οκτώβριος 2016

Για περισσότερα επισκεφτείτε το www.alexandrostzaveas.gr