Η συντηρητική θεραπεία των ρήξεων του επιχειλίου χόνδρου της κοτύλης σε εφήβους αθλητές: περιγραφή του τύπου του αθλήματος, τη συντηρητική θεραπεία, τις συνοδές παθήσεις και των αποτελεσμάτων

Ένα από τα αίτια επίμονου πόνου στο ισχίο σε εφήβους αθλητές είναι και η ρήξη του επιχειλίου χόνδρου της κοτύλης.  Σε αντίθεση με άλλους τραυματισμούς, που αφορούν μυϊκές ομάδες ή τένοντες, η ρήξη του επιχειλίου χόνδρου της κοτύλης μπορεί να προκαλέσει μία επίμονη συμπτωματολογία που σε πολλές περιπτώσεις υποχωρεί δύσκολα με τις συντηρητικές μεθόδους θεραπείας.  Η ρήξη του επιχειλίου χόνδρου μπορεί να προκαλεί οξύ πόνο στο ριζομήριο με αντανάκλαση προς την πρόσθια επιφάνεια του μηρού αλλά και την πλάγια περιοχή του ισχίου, και η συμπτωματολογία μπορεί να προκαλέσει μεγάλου βαθμού ανικανότητα τόσο για τις αθλητικές δραστηριότητες όσο και για τις καθημερινές δραστηριότητες του ασθενή.

Τα τελευταία χρόνια ως θεραπεία εκλογής για τις ρήξεις του επιχειλίου χόνδρου της κοτύλης αποτελεί η χειρουργική μέθοδος, δηλαδή η αρθροσκόπηση του ισχίου.  Μέσω της αρθροσκόπησης μπορεί να γίνει μερική εκτομή, νεαροποίηση ή συρραφή.  Η βιβλιογραφία έχει δείξει πολύ καλά αποτελέσματα για τέτοιες περιπτώσεις σε βάθος δεκαετίας.  Ωστόσο, δεν έχει μελετηθεί εκτενώς η συντηρητική θεραπεία τέτοιων κακώσεων και ειδικά σε πολύ νέους ασθενείς, όπως οι έφηβοι, η λήψη της απόφασης για χειρουργική επέμβαση είναι πάντα δυσχερής.

Φυσικά, όταν υπάρχει μία υποκείμενη οστική παθολογία όπως η μηροκοτυλιαία πρόσκρουση τύπου pincer ή cam, η επιλογή της αρθροσκόπησης ισχίου είναι περισσότερο επιβεβλημένη σε σχέση με την συντηρητική μέθοδο, καθώς η κατάσταση αυτή εγκυμονεί κινδύνους για υποτροπή ή και επιδείνωση των συμπτωμάτων.

Πρόσφατα δημοσιεύτηκε μελέτη στο αμερικάνικο περιοδικό “Clinical Journal of Sports Medicine” προκειμένου να ταυτοποιηθούν οι σύγχρονες μη εγχειρητικές επιλογές θεραπείας, οι συνοδές παθήσεις, ο τύπος του αθλήματος και τα αποτελέσματα των εφήβων αθλητών που διαγιγνώσκονται με ρήξη του επιχειλίου χόνδρου.  Η μελέτη αυτή ήταν μία αναδρομική μελέτη που έλαβε χώρα σε ένα μεγάλο κέντρο αθλητικών κακώσεων πανεπιστημιακού νοσοκομείου. 

Οι ασθενείς που επιλέγησαν ήταν ενεργοί ασθενείς, άρρενες και θήλυ, οκτώ έως 20 ετών, οι οποίοι διαγνώστηκαν με ρήξη του επιχειλίου χόνδρου της κοτύλης κατά τα έτη 2010 έως 2013.  Η μη χειρουργική θεραπεία περιελάμβανε τη φυσιοθεραπεία και τις ενδαρθρικές εγχύσεις. Καταγράφηκαν στοιχεία σχετικά με τον τύπο του αθλήματος του κάθε ασθενή αλλά και των συνοδών ορθροπαιδικών προβλημάτων που υπήρχαν.  Όλα τα αποτελέσματα μελετήθηκαν και αναλύθηκαν με στατιστική επεξεργασία.  Ταυτοποιήθηκαν 76 έφηβοι ασθενείς που είχαν διαγνωστεί με ρήξη του επιχειλίου χόνδρου της κοτύλης, 52 (68,4%) ακολούθησαν πρόγραμμα φυσιοθεραπείας, 55 (72,4%) υπεβλήθησαν σε μία ενδαρθρική έγχυση και 43 (56,6%) υπεβλήθησαν τόσο σε φυσιοθεραπεία όσο και σε ενδαρθρική έγχυση.  Τα τρία κυρίαρχα αθλήματα στα οποία συμμετείχαν οι ασθενείς ήταν ο χορός (18,4%), το ποδόσφαιρο (soccer-14,5%), και η ενόργανη γυμναστική (7,9%).  Η περισσότερο συχνή συνυπάρχουσα ορθοπαιδική παθολογία ήταν η μηροκοτυλιαία πρόσκρουση, η οποία παρατηρήθηκε σε 46 ασθενείς (60,5%).  Αν και δε υπήρχαν διαφορές στην αναλογία της μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης μεταξύ των φύλων, ένα μεγαλύτερο ποσοστό χειρουργικών περιπτώσεων παρατηρήθηκαν στους ασθενείς με συνυπάρχουσα μηροκοτυλιαία πρόσκρουση σε σχέση με αυτούς χωρίς μηροκοτυλιαία πρόσκρουση.

Στη μελέτη αυτή διαπιστώθηκε ότι οι έφηβοι αθλητές με ρήξη του επιχειλίου χόνδρου της κοτύλης συχνά υποβάλλονται σε φυσιοθεραπεία, ενδαρθρικές εγχύσεις και σε έναν συνδυασμό αυτών των δύο ως συντηρητική θεραπεία.  Οι έφηβοι αθλητές που παρουσιάζουν ρήξη του επιχειλίου χόνδρου της κοτύλης και πάσχουν ταυτόχρονα από μηροκοτυλιαία πρόσκρουση έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να υποβληθούν σε αρθροσκόπηση ισχίου.

Τα αποτελέσματα αυτά επιβεβαιώνουν παλαιότερες μελέτες που θεωρούν τη συνύπαρξη μηροκοτυλιαίας πρόσκρουσης και ρήξης του επιχειλίου χόνδρου της κοτύλης ως απόλυτη ένδειξη για αρθροσκοπική αντιμετώπιση, ειδικά σε περιπτώσεις με επίμονη συμπτωματολογία.  Αυτό μπορεί λογικά να εξηγηθεί από το γεγονός ότι η ρήξη του επιχειλίου χόνδρου συμβαίνει σε ένα μη φυσιολογικό μηχανικό περιβάλλον και αποτελεί το αποτέλεσμα αυτού.  Έτσι, αν δεν αντιμετωπιστεί η προϋπάρχουσα πάθηση, δηλαδή η μηροκοτυλιαία πρόσκρουση τότε είναι δύσκολο να μειωθεί ο πόνος από την ρήξη του επιχειλίου χόνδρου της κοτύλης.

Πηγή: Cianci A, Sugimoto D, Stracciolini A, Yen YM, Kocher MS, dʼHemecourt PA.  Nonoperative Management of Labral Tears of the Hip in Adolescent Athletes: Description of Sports Participation, Interventions, Comorbidity, and Outcomes.  Clin J Sport Med. 2017.

Επισκεφτείτε το www.alexandrostzaveas.gr για περισσότερα σχετικά με τη ρήξη του επιχειλίου χόνδρου της κοτύλης και τη μηροκοτυλιαία πρόσκρουση.