70^ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΡΑΥΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ

1-4 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2014/ ΑΘΗΝΑ, DIVANI CARAVEL HOTEL

Επιστημονική ανακοίνωση του Αλέξανδρου Τζαβέα με θέμα:

“Αρθροσκοπική συρραφή επιχειλίου χόνδρου της κοτύλης με ράμματα τύπου Omnispan^{TM " .}

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε το www.alexandrostzaveas.gr

70^ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΗΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΡΑΥΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ

1-4 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2014/ ΑΘΗΝΑ, DIVANI CARAVEL HOTEL

Ομιλία του Αλέξανδρου Τζαβέα με θέμα:

"Παραεπιχείλιος κύστη του ισχίου: ένα έμμεσο μαγνητοτομογραφικό εύρημα της ρήξης του επιχειλίου χόνδρου της κοτύλης".

Για περισσότερες πληροφορίες για την ομιλία επισκεφτείτε το www.alexandrostzaveas.gr

Η κλινική εξέταση του ισχίου

Καθώς η τεχνολογία στις απεικονιστικές εξετάσεις της άρθρωσης του ισχίου εξελίσσεται, συμβαίνει και μία παράλληλη εξέλιξη στη γνώση μας γύρω από την κλινική εξέταση του ισχίου των ενηλίκων και εφήβων.  Στο παρελθόν έχουν αναπτυχθεί διάφορες κλινικές δοκιμασίες από ορθοπαιδικούς χειρουργούς προκειμένου να ανιχνεύεται μια μεγάλη ποικιλία προβλημάτων στο ισχίο.  Παρά τη μεγάλη πρόοδο των πρωτοκόλλων στη μαγνητική τομογραφία, η κλινική εξέταση παραμένει το σημαντικότερο στη διαγνωστική διαδικασία της εξέτασης του ισχίου.  Η εκτίμηση του πόνου στο ισχίο δεν είναι πάντα εύκολη και μπορεί πολλές φορές να προκαλέσει προβληματισμό στον χειρουργό η προέλευση του πόνου: εάν αυτή προέρχεται καθαρά από την άρθρωση του ισχίου ή από άλλες γειτονικές περιοχές.  Είναι γνωστό ότι η χαμηλή οσφυαλγία αλλά και η δυσλειτουργίες της σπονδυλικής στήλης μπορεί να προκαλέσουν πόνο στο γόνατο, στη βουβωνική περιοχή αλλά ακόμα και να περιορίσουν το εύρος κίνησης του ισχίου.  Παρομοίως, μία ανισοσκελία μπορεί επίσης να είναι αίτιο πόνου στο ισχίο ή χαμηλής οσφυαλγίας.  Άλλα αίτια που μπορεί να προσομοιάσουν παθολογία από την περιοχή του ισχίου είναι προβλήματα των εσωτερικών οργάνων της πυέλου καθώς και παθολογικές καταστάσεις του ορογενεννητικού συστήματος.  Έτσι, μία λεπτομερής κατανόηση της οστικής, συνδεσμικής και μυοτενόντιας συμβολής της υποκείμενης παθολογίας είναι βασική για την κατανόηση και θεραπεία του προβλήματος.  Στο άρθρο αυτό περιγράφονται κάποιες κλινικές δοκιμασίες (test) για την εξέταση της άρθρωσης του ισχίου.

Περισσότερα στο www.alexandrostzaveas.gr

Ρήξη του επιχειλίου χόνδρου της κοτύλης: οι ακτινολογικοί παράγοντες πρόβλεψης κατά τον χρόνο της αρθροσκόπησης ισχίου

Δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία στη βιβλιογραφία σχετικά με παράγοντες της ανατομικής του ισχίου ή του μηχανισμού της κάκωσης που να προδιαθέτουν στο μέγεθος της ρήξης του επιχειλίου χόνδρου.  Σε πρόσφατη εργασία τους οι Redmond και συνεργάτες προσπάθησαν να διερευνήσουν την επίδραση πολλαπλών δημογραφικών και ακτινολογικών στοιχείων στο μέγεθος των ρήξεων του επιχειλίου χόνδρου που διαγνώστηκαν κατά την αρθροσκόπηση ισχίου.  Χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία που συλλέχθηκαν από ασθενείς οι οποίοι υποβλήθηκαν σε αρθροσκόπηση ισχίου για καθαρισμό (debridement)  ή συρραφή του επιχειλίου χόνδρου μεταξύ των ετών 2008 και 2011.  Συλλέχθηκαν ακτινολογικά και δημογραφικά  στοιχεία από τον προεγχειρητικό έλεγχο 392 ασθενών.  Τα κριτήρια αποκλεισμού περιλάμβαναν επαναληπτική αρθροσκόπηση ισχίου και προηγούμενες παθολογικές καταστάσεις της άρθρωσης.  Προκειμένου να γίνει ακτινολογική αξιολόγηση του ισχίου χρησιμοποιήθηκαν προσθιοπίσθιες ακτινογραφίες, προβολές Dunn 45°, ψευδώς πλάγιες προβολές για την εκτίμηση του βαθμού Tonnis, μέτρηση της αυχενομηριαίας γωνίας, μέτρηση της γωνίας Α, μέτρηση της γωνίας lateral centre edge angle, μέτρηση της γωνίας anterior centre edge angle, την κλίση της κοτύλης και τον βαθμό του σημείου cross over, όταν αυτό ήταν παρόν.  Κατά τη διάρκεια της αρθροσκόπησης καταγράφηκε το μέγεθος των ρήξεων του επιχειλίου χόνδρου και η τοποθεσία τους, χρησιμοποιώντας μία ονοματολογία της παραδοσιακής όψης ρολογιού της κοτύλης.  Η επεξεργασία των στοιχείων έγινε με παλίνδρομη γραμμική ανάλυση προκειμένου να εκτιμηθεί ο συσχετισμός των ακτινολογικών και δημογραφικών ευρημάτων με το μέγεθος της ρήξης του επιχειλίου χόνδρου.         

                                                                                     

Οι ερευνητές συμπέραναν ότι οι προεγχειρητικοί παράγοντες κινδύνου για τον βαθμό της βλάβης του επιχειλίου χόνδρου είναι το ανδρικό φύλο, η μεγάλη ηλικία και η αυξανόμενη γωνία Α.  Οι ρήξεις επιχειλίου χόνδρου ήταν μεγαλύτερες σε γυναίκες με μεγαλύτερη γωνία Tonnis και χαμηλότερες αυχενομηριαίες γωνίες.  Οι μετρήσεις για την επικάλυψη της κοτύλης και του προσανατολισμού της δεν έδειξαν κανέναν συσχετισμό με το μέγεθος της βλάβης του επιχειλίου χόνδρου.  

Περισσότερα στο www.alexandrostzaveas.gr

Ο συσχετισμός της παχυσαρκίας με τα αποτελέσματα και τις επιπλοκές μετά από αρθροσκόπηση ισχίου

     

Εικόνα από αρθροσκόπηση ισχίου

Η παχυσαρκία αποτελεί ένα σύνηθες πρόβλημα σε πολλές χειρουργικές επεμβάσεις, τόσο όσον αφορά στις τεχνικές δυσκολίες και επιπλοκές όσο και στο αναφερόμενο από τον ασθενή αποτέλεσμα της θεραπείας.  Σε μία πρόσφατα δημοσιευμένη μελέτη έγινε προσπάθεια εκτίμησης των αναφερόμενων από τους ασθενείς αποτελεσμάτων και των επιπλοκών μετά από αρθροσκόπηση ισχίου σε έναν πληθυσμό ασθενών με παχυσαρκία, ο οποίος συγκρίθηκε με μία ομάδα ελέγχου μη παχύσαρκων ασθενών και με παρακολούθηση τουλάχιστον δύο ετών.                      

Αναλύθηκαν στοιχεία από 21 συνεχόμενους παχύσαρκους ασθενείς  και 18 μη παχύσαρκους ασθενείς, οι οποίο υποβλήθηκαν σε αρθροσκόπηση ισχίου μεταξύ των ετών 2009 και 2012 και ελάχιστη παρακολούθηση δύο ετών.  Τα στοιχεία που συλλέχθηκαν περιλάμβαναν κλίμακες αξιολόγησης του ισχίου, τους χειρουργικούς χρόνους, καθώς και τον χρόνο της έλξης και τις μετεγχειρητικές επιπλοκές.                       

Οι χρόνοι έλξης της άρθρωσης ήταν παρόμοιοι μεταξύ των παχύσαρκων και μη παχύσαρκων ασθενών.  Οι χειρουργικοί χρόνοι ήταν επίσης παρόμοιοι.   Η βελτίωση της κλινικής εικόνας που εκτιμήθηκε με τις κλίμακες αξιολόγησης των ισχίων έδειξαν την ίδια βελτίωση και στις δύο ομάδες ασθενών.  Υπήρχαν οκτώ επιπλοκές στην ομάδα των παχύσαρκων,  που αφορούσαν κυρίως την εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση και τη χειροτέρευση του πόνου, ενώ στην ομάδα των μη παχύσαρκων ασθενών σημειώθηκε μία επιπλοκή (έκτοπη οστεοποίηση).  Συνολικά οι παχύσαρκοι ασθενείς είχαν 11,1 φορές τον κίνδυνο μιας επιπλοκής σε σχέση με τους μη παχύσαρκους ασθενείς.        
                                                                                                

Οι συγγραφείς της μελέτης συμπέραναν ότι η αρθροσκόπηση ισχίου σε παχύσαρκους ασθενείς οδηγεί σε βελτίωση της κλινικής εικόνας όσον αφορά στο μεσοπρόθεσμο και ενδιάμεσου χρόνου αποτέλεσμα, το οποίο είναι παρόμοιο σε σχέση και με τους μη παχύσαρκους ασθενείς.  Ωστόσο, οι παχύσαρκοι ασθενείς έχουν σημαντικά αυξημένο κίνδυνο για μετεγχειρητικές επιπλοκές, όπως η εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση και η χειροτέρευση του πόνου στο ισχίο.

Περισσότερα στο www.alexandrostzaveas.gr

Ο στρογγύλος σύνδεσμος του ισχίου: οι κακώσεις του, οι ενδείξεις για χειρουργική αποκατάσταση, οι επιλογές της χειρουργικής τεχνικής και τα αποτελέσματα

Ο στρογγύλος σύνδεσμος του ισχίου όπως
             φαίνεται κατά τη διάρκεια αρθροσκόπησης

Η αρθροσκόπηση ισχίου  καθίσταται μία ολοένα και περισσότερο συνήθης τεχνική για τη διάγνωση και θεραπεία των παθολογικών καταστάσεων του στρογγύλου συνδέσμου.  Σε άρθρο ανασκόπησης που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Arthroscopy” (Αύγουστος 2014) μελετήθηκαν οι ενδείξεις, οι αντενδείξεις, οι θεραπείες και τα αποτελέσματα της χειρουργικής αποκατάστασης των κακώσεων του στρογγύλου συνδέσμου μέσα από βάσεις δεδομένων της διεθνούς βιβλιογραφίας.  Ανασκοπήθηκαν 1016 μελέτες από τις οποίες οι εννιά επιλέχθηκαν προκειμένου να μελετηθούν οι κακώσεις του στρογγύλου συνδέσμου.  Οι κύριες ενδείξεις για αρθροσκόπηση ισχίου περιλάμβαναν τον επίμονο πόνο στο ισχίο, παρά τη συντηρητική θεραπεία, και τα μηχανικά συμπτώματα ή συμπτώματα αστάθειας στο ισχίο.  Η προχωρημένη οστεοαρθρίτιδα (δηλαδή μεσάρθριο διάστημα μικρότερο των δύο χιλιοστών) ήταν η μόνη αναφερόμενη αντένδειξη.  Η παρακολούθηση των ασθενών στις μελέτες αυτές κυμάνθηκε από ενάμιση έως 60 μήνες.  Συνολικά τόσο ο καθαρισμός (debridement) όσο και η ανακατασκευή βελτίωσαν την κατάσταση στους ασθενείς με μία αναφερόμενη βελτίωση των μετεγχειρητικών κλιμάκων αξιολόγησης του ισχίου της τάξης του 40%, καθώς και αναφερόμενη επιστροφή στις καθημερινές και αθλητικές δραστηριότητες της τάξης του 89%.  Οι συγγραφείς της μελέτης αυτής συμπέραναν ότι ο καθαρισμός (debridement)  του στρογγύλου συνδέσμου του ισχίου ενδείκνυται για τη μεσοπρόθεσμη ανακούφιση από τον πόνο στο ισχίο που προκαλείται από μερική ρήξη του στρογγύλου συνδέσμου (τύπου δύο) και σε περιπτώσεις όπου αποτυγχάνει η συντηρητική αγωγή, ενώ η ανακατασκευή με αυτομοσχεύματα, αλλομοσχεύματα ή συνθετικά μοσχεύματα θα πρέπει να ενδείκνυται μόνο για τις πλήρεις ρήξεις (τύπου ένα) του στρογγύλου συνδέσμου, οι οποίες προκαλούν αστάθεια ή έχουν αποτύχει με προηγούμενο καθαρισμό ή υπάρχει συνδυασμός των καταστάσεων αυτών. 

Περισσότερα στο www.alexandrostzaveas.gr